Connect Move
‘Laat jij je kind alleen buitenspelen? Zonder toezicht bedoel ik,’ vraagt een vriendin me. Ik heb er eigenlijk nog niet zo heel goed over nagedacht. Mijn zoon van 6 speelt sinds deze zomer wel eens ‘alleen’ op het pleintje hierachter. Negen van de tien keer zijn er dan ook andere kindjes bij, en staat er altijd wel een poortdeur open bij een van de buren. We hebben met hem de afspraak over waar hij heen mag, en dat is voor alle kindjes van zijn leeftijd hier op het pleintje hetzelfde: je mag op het pleintje en met je step mag je een rondje om het blok huizen dat daar op staat. Tot nu toe is dat altijd goed gegaan en zag ik de noodzaak voor een GPS kinderhorloge niet echt. Tot die ene keer.
Dat jonge kinderen heel beïnvloedbaar zijn, weten we allemaal. Niet voor niets zeg je ze duizend keer dat ze niet zomaar ergens naar binnen mogen om te spelen, niet met mensen mee mogen gaan die ze niet kennen en ook niets mogen aannemen van een ander. Natuurlijk wel genuanceerd, maar volgens mij zijn alle ouders op hun eigen manier heel voorzichtig met hun kostbaarste bezit. En hoe goed je de afspraken ook met je kind doorneemt, door een invloed van buitenaf kan er altijd iets veranderen in de situatie. Bedenk je ook dat die invloed dus niet alleen maar komt van mensen die kwaad willen. In ons geval kwam de ‘kwade’ invloed van een buurtmeisje.
Mijn zoon en ons directe buurmeisje zijn de hele zomer onafscheidelijk geweest en hebben úren samen gespeeld. En ineens kwam er een buurtmeisje voorbij op de fiets. Ze was een paar pleintjes verderop komen wonen en zij en ons buurmeisje kenden elkaar van school. En zij mocht dus wel over alle pleintjes fietsen en spelen. En dat liet ze merken ook. ‘Zullen we bij mij gaan spelen? Daar is het echt veel leuker want ik heb een glijbaan in de tuin’. En dan ben jij dus als ouder de boeman wanneer jij zegt dat dat niet mag en dat jouw kind dus alleen hier op en rond ons eigen pleintje mag. Ik kan wel 10 goede redenen opnoemen waarom ik geheel in mijn recht sta om dat te zeggen, maar probeer dat dus maar eens wijs te maken aan een 6-jarige.
Hoe dan ook, na een paar keer zeuren of het echt niet mocht, was het nieuwe er ook wel weer gauw van af en vermaakten de kinderen zich prima bij ons achter. Totdat ik op een middag de buurvrouw witheet in de tuin had staan met mijn dochter. ‘Ik breng haar even hier, dan kun je zelf even passend reageren op wat die meiden net hebben uitgehaald’. Het verhaal kwam er al gauw uit. De oudere broer van ons buurmeisje had de kinderen 3 pleintjes verderop zien spelen en was naar zijn moeder gegaan, omdat hij weet dat ze daar niet mogen komen. De buurvrouw had ze er natuurlijk direct weggehaald en thuis gebracht.
Later bespraken we het voorval nog eens. Aan de ene kant was ze boos op haar oudste omdat hij had staan klikken, aan de andere kant was ze trots op hem omdat hij de situatie goed had ingeschat. Maar die boeven… waarom ze hadden bedacht dat ze ineens samen wel weg konden lopen? Niemand die het weet. Ik probeerde het te bespreken met mijn zoon. Ik probeerde uit te leggen dat ik het heel eng vind dat ik niet weet waar hij is, en dat ik, wanneer haar kleine zus in bed ligt, niet de hele wijk door kan op zoek naar hem. Mijn vertrouwen was echt wel aangetast en ik vond het de paar keren daarna ook echt wel spannend om hem alleen naar buiten te laten gaan.
Misschien is zo’n GPS kinderhorloge dus helemaal niet zo’n slecht idee. Hoewel ik vertrouwen hebben en afspraken maken met mijn kinderen heel belangrijk vind, is het ook een geruststelling dat ik het een beetje in de gaten kan houden. Én dat ze in geval van nood ook contact met mij kunnen maken. Niet dat ik met mijn neus op het scherm blijf zitten als ze buitenspelen, maar af en toe even een blik werpen of een signaaltje krijgen als ze buiten het afgesproken gebied komen, is toch wel heel makkelijk. We kunnen onze kinderen niet voor elk gevaar behoeden en eigen fouten maken hoort natuurlijk ook bij het proces van opgroeien maar het idee dat ik weet waar mijn kind uithangt, is toch wel erg geruststellend!
Mijn zoon heeft nu dus een Connect Move GPS Horloge van One2track. Dit is een coole ronde horloge die juist door de ronde vorm heel comfortabel te dragen is, zelfs voor jongere kinderen. De bediening van dit de Connect Move is heel eenvoudig via het touchscreen van het horloge. Binnen ene paar klikken open je functies als het telefoonboek, chat en de stappenteller. Je kunt daar ook makkelijk de helderheid en het volume aanpassen.
Als ouders heb je zelf ook een app nodig. In die app instaleer je 10 telefoonummer die je kunt kan bellen met zijn eigen horloge. Via zijn horloge kan hij of iemand bellen of een gesproken berichtje sturen. In de ouder app heb je realtime inzicht in de GPS positieinformatie van het horloge zodat je altijd weet waar je kind is. In de app kun je ook andere functies als GEO Fencing, intercom, het telefoonboek, de wekker en de gesproken en geschreven berichten bedienen.
De horloge is echt eenvoudig te installeren en wordt geleverd met een prepaid SIM kaart. Daarmee maak je van het horloge dus eigenlijk een mobiele telefoon met een eigen 06-nummer en kan je kind iemand bellen, maar jij kunt hem ook bellen.
Een vriendin heeft ook zo’n horloge voor haar kind. Ik vroeg haar een korte echte review van het horloge te geven. Dit is wat zij erover zegt:
“Wij hebben ook een Connect Move horloge voor onze zoon. Omdat hij steeds zelfstandiger wordt en graag alleen van school naar huis loopt, pakweg zo’n 5 minuten van huis, is het voor ons het ideale middel om hem toch de zelfstandigheid te geven én toch de veiligheid te beiden. Met de one2track kunnen we hem goed volgen en weten we precies waar hij is. Dat er gebeld kan worden met het horloge is helemaal geweldig. Omdat wij op deze manier hem veilig naar huis kunnen begeleiden. Het horloge laat zich makkelijk bedienen. Na een half uurtje wist onze zoon al hoe hij ermee moest omgaan. Wij zullen dit product dan ook van harte aanraden aan familie en vrienden met (jonge) kinderen.”
